Wat waren jouw emoties bij het ontvangen van de titel van JCI Senator en wat betekent deze titel voor jou ?
In mijn beginperiode jaren 2000 bij JCI vond ik het altijd indrukwekkend als iemand als senator werd benoemd. Ik stelde me dan voor dat die persoon bij wijze van spreken leefde voor JCI vooraleer hij in aanmerking kwam om zo’n erkenning te krijgen.
Als ondernemer heb ik JCI ervaren alse een manier om mezelf als ondernemer soms van een andere kant te bekijken. Teamwork bijvoorbeeld. Als leidinggevende delegeer je wel vaak, maar effectief samenwerken is iets dat ik heb moeten leren.
Ik kan wel degelijk zeggen dat ik het in de verte verten niet hebben voelen aankomen dat iemand bezig was een dossier te schrijven, laat staan dat de titel me effectief zou toekomen.
Op de nieuwjaarsreceptie januari laatstleden werd ik letterlijk draaierig toen ik vernam dat ik senator werd.
Ik heb vele uren/dagen besteed voor JCI en met veel plezier grote projecten getrokken, dus deze titel geeft me voldoening dat andere leden het ook hebben geapprecieerd.
Wat waren tot nu toe jouw hoogtepunten bij JCI ?
De dag van de vriendschap editie 1 blijft me kippenvel bezorgen als ik eraan denk : een tafel van 1 km op het strand van Oostduinkerke waar 2500 mensen samen ontbijten, het blijft een topherinnering. De commissie van toen heeft nog steeds een speciale band.
De volgende edities (grootste aperitief en jaar erop grootste picknick) waren ook schitterende activiteiten.
Voorzitter zijn in een jaar dat het Nationaal Congres plaats had was ook een uitdaging : leden blijven motiveren en opvolgen van de subcommissies was geen sinecure. Maar als op het weekend zelf alles in de plooi valt , is de voldoening des te groter.
Mijn allereerste commissie waarin ik zat zal ik ook nooit vergeten : SJOW (de Sympathiekste Ondernemer van de Westhoek) , een commissie met 7 vrouwen. Toen waren we de voorloper van alle events met awards voor ondernemers die tegenwoordig worden uitgereikt.
Wat was jouw motivatie om de voorbije jaren tijd te blijven investeren in JCI activiteiten ?
Omdat ik als ik een rekensom in mijn hoofd maak moet vaststellen dat de hoogtepunten in een jaar veelal activiteiten zijn die JCI-gerelateerd zijn.
Ik heb er mijn beste vrienden ontmoet en zelfs mijn man heb ik er leren kennen.
De adrenaline die vrijkomt als een project weer geslaagd is, is fenomenaal.
Misschien ben ik gewoon verslaafd… 🙂
Hoe zou jij iemand aanraden om lid te worden van JCI ?
Al mijn vrienden die in mijn ogen een JCI-potentieel waren, heb ik proberen te overhalen, en het is me vaak gelukt.
Nieuwe leden , en meer bepaald juiste , gemotiveerde leden vinden is niet makkelijk. Met onze kern proberen we op activiteiten telkens PR te voeren om nieuwe mensen aan te trekken.
Zoveel mogelijk in de pers verschijnen met wat je doet is ook een pluspunt.
Welke tips kan jij nog geven aan de jonge leden die hun JCI carrière willen uitbouwen ?
Ooit heeft iemand zelf tegen me gezegd : jezelf niet voorbij lopen en toen snapte ik dat niet. Je kunt je toch maar de volle 100 % geven ? Nu kan ik dat al wat nuanceren, en zou ik zeggen : blijf zoeken naar een sterk idee. De voldoening zal je jaren positief bijblijven.
Wat zijn jouw toekomstige JCI plannen ?
Ik ben nu 39 en wil niet uitbollen, maar ‘eindigen’ on the top !
We zijn met een uitstekend project bezig die plaats heeft 3 & 4 mei, neem zeker een kijkje op www.quartent.be
En meestal gebeurt er iets magisch als enkele gelijkgestemde mensen samen zitten : iemand geeft de aanzet en voor we het weten zijn we weer aan het brainstormen voor een nieuw geniaal idee.
En trouwens : 40 jaar, the best is yet to come !
jcisenatebelgium.org 